powierzchnią przełomu
Encyklopedia PWN
Eufrat, tur. Fırat Nehri, arab. Nahr al-Furāt, sumer. Baranum, gr. i rzym. Euphrates, bibl. Perath,
największa rzeka transgraniczna w Azji Południowo-Zachodniej, w Turcji, Syrii i Iraku.
formy życiowe roślin, biomorfy,
postacie, w których rośliny przeżywają najbardziej niekorzystną porę roku (zima, susza), wyróżnione na podstawie najbardziej charakterystycznej cechy — umiejscowienia pąków odnawiających;
geofizyka
nauka o Ziemi jako ciele fizycznym;
[gr. gḗ ‘ziemia’, physikḗ ‘przyrodoznawstwo’ < phýsis ‘natura’, ‘przyroda’],
geometria
dyscyplina nauki zajmująca się badaniem figur, tj. fragmentów rozmaitych przestrzeni.
[gr. gḗ ‘ziemia’, metréō ‘mierzę’],
zrębowe góry w zachodniej Australii, w północno-zachodniej części Wyżyny Zachodniej, w regionie Pilbara;
hercynidy, waryscydy,
łańcuchy górskie, które powstały w wyniku procesów tektonicznych orogenezy hercyńskiej;
